losing one of my treasure

im not feeling well.. i feel dizzy after sometimes.. maybe bcos im sick this past few days.. maybe im thinking of my friend ricky too much.. he passed away.. yeah! last thursday morning.. how sad! and the saddest thing is they cannot figure out what is the cause.. damn! He only complaint to his wife about his feet aching.. he said maybe for driving too much.. He got hopitalized last Monday & Tuesday for dehydration and then he worked on wenesday until Thursday morning came.. things happened. He is too young to die.. he's only 27... more dreams to fulfill.. all of a sudden it crashed. his wife dont know what to do.. i feel the urge of why it happened to him.. he got married last Feb.2007 and now at his end..

Then jon2 (my friend) and i sit alone in my room.. im lying in the sofa and he's in my bed while watching movie,, suddenly i asked.. what if i die soon? he replied, "hindi mangyayari yon, kc masama kang damo eh!".. why i kept thinking those possibility.. i feel so weak 2 months in a row.. i got fever, dry cough, flu, nausea and even prone to nose bleeding..(2-3 times a day).. i cannot stand with the temperature outside the house.. it made me weak.. it made me fall and most it made me feel numb..

Hoping climate will change soon.. just like in Manila normal one.. i cannot write.. i dont know why... maybe im not feeling well... bye for now//

Isang Mahabang Pahina

naiinis ako! baket kamo? kasi alas-dos y media na ng umaga hindi pa ako dinadalaw ng antok.. paano ba naman kc bigla pumasok sa kukote ko si batman.. syempre.. nagmuni-muni ako ng nakaraan.. ganon nman kc ako eh.. kapag feel ko maging sad magpapaka-sad talaga ako.. reminisce kung reminisce ang drama ko.. with matching sakit ng puso..

naisip ko lang kc.. ano kaya after so many years (ilang taon na nga bang hindi ko sya nasi2layan man lamang..counting.. aaah magpi-pitong taon na) bigla isang araw magkita kami, kausapin nya ako tungkol sa dati or asking for advise ( LOL..ano nman kayang advice? imagination ko eh noh!) Hindi basta bigla kaming magkaroon ng pagkakataon na magkausap muli, ung seryoso, ung matagal, ung aabutin ulit ng hanggang umaga.. tapos ung tipo ng interesado sya ulit sa akin.. toink! toink! gisinggggggg!!! malamang sa hindi sya makikipag-usap muli sa akin,, parang hindi ko sya kilala.. masyadong mataas ang pride nya tsaka tapos na nga naman ang mga pahina tungkol sa aming aklat.. God.. ang boblats ko!

kung nagpakabait kaya ako noon habang nasa mga kamay nya.. we lived happily ever after kaya?? hmmm... sa tingin ko meron pa ring conflict.. saan pa? sa kanyang butihing ina,,, period! ayaw kc sa akin ng nanay nya! un na un! ewan ko ba? eh wala nman akong ginagawang masama noh! speaking ng >>>"kung nagpakabait kaya ako noon habang nasa mga kamay nya.." mabait nman ako noon eh,, In fact takot nga ako sa kanya.. meaning ..of all my bf sa kanya ako may takot.. kapag sinabi nya "walang lalabas",, ayon never talaga ako lumabas ng haus (bahay-school lng).. o kaya nman "ayoko nakikita ka ng ibang tao sa kalsada".. ginagawa ko naman.. kc minsan part of growing up ung mga ganong klase ng bisyo.. tapos heto ako ngayon.. ngayon ako nagpaka-manang ng hindi ko pinilit..basta kusa na lang ako nawalan ng gana gawin ang mga ipinagbabawal nya noon.. oist.. its not necessarily mean na im getting old ha! ngayon ko lang din naisip na >>> "TAMA PALA SYA!".. ngayon pa! kung kelan taon na binilang at wala na akong balita sa kanya..

anyhow... kahit ano nman gawin ko.. isa na lang talaga sya sa mahabang pahina ng buhay ko.. pahinang nagdulot ng unang kirot, ng unang kakaibang galak at lungkot, unang pagbati at unang pighati ..at higit sa lahat ng unang pagkamulat sa totoong ikot ng mundong aking ginagalawan. Sa ngayon, iniisip ko na lang ang mga magagandang alaala ng aming nagdaan noon at wag mong iisipin na meron akong galit sa kanya gawa ng kanyang paglisan... mali ka don.. kasi sabi nga nila.. "kelan ba nagalit ang nagmamahal ng totoo!".


Trivia:
si Batman ang unang taong kinatakutan at pinag-aksayahan ko ng panahon na tumagal sa isa't kalahating taon.. (tagal din) at higit sa lahat ang unang taong minahal ko ng higit pa sa buhay ko.. adiue...

wala nga palang permanente sa mundo..

This is me when I was 6 years old... dba nakakatuwa yung pagmumukha ko.. mukha akong timang.. hahaha.. that's where ages ago.. naalala ko tuloy nung nasa UP Diliman ako standing in front of Vinzon's Hall (habang nakapila sa sakayan ng jeep papuntang Katipunan).. there's a couple of kids playing in the ground of Recreational Facilities. Habang pinagmamasdan ko sila, parang wala silang problema. Mga ngiti at tawang parang hindi na mauulit pa. Sabi nga nila kapag bata ka >>> masaya, yungtipo ng wala kang masyadong iniisip, puro laro at lakwatsa. Ang problema lang nila ng mga oras na yon matapos ang kanilang masasayang tawanan at habulan ay...
"uwi na tayo! baka hinahanap na ako ni inay!"
.. Paktay...

Makalipas ang ilang taon.. heto ako ngayon,, In fact, nandito ako sa work area ko.. nagpapalipas ng oras para ma-relax ng kaunti ang aking isipan mula sa mala-toneladang paper works. wheeeew! Ok naman ako sa ngayon... masaya, walang problema (at 'wag sana magkaroon pa ..hehe).. mayroong permanenteng trabaho at higit sa lahat nakakabayad sa mga dapat bayaran sa buong buwan. Tulad na lamang ng renta sa aking tinutuluyang apartment, kuryente at tubig at kung ano2 pang expenses. Kahet paano nakakapagbigay ng kaunti sa pamilya ko at syempre, kumakain pa naman ako ng tatlong beses sa isang araw... heto nga at pasulat-sulat na lang ako dito sa bago kong blog.. joke..

Mula sa hamon ng buhay.. marami akong napatunayan sa sarili ko. Marami pala akong pwedeng "gawin". Marami pala akong pwedeng "maging". Halimbawa na lang nito, ang sarap pala ng pakiramdam kapag meron kang taong napapasaya, napapangiti nor napapatawa sa simpleng oras na inilaan mo para sa kapwa mo ng with nothing in return. Sana lagi akong ganito.. sana walang problema.. sana katulad pa rin ng dati.. katulad nung bata pa ako.. pero naisip ko, wala nga palang permanente sa mundo kundi ...pagbabago!